சென்னை: பகவான் ரமண மகரிஷி - ஒரு ஞான சூரியன். அவர் திருவண்ணாமலை அருணாச்சலத்தை தேடிச் சென்றாரா? அல்லது அருணாச்சலமே அவரைத் தன்பால் ஈர்த்ததா? சாதாரண பள்ளி மாணவராக இருந்த வெங்கட்ராமன், உலகமே போற்றும் ஞானியாக, பகவான் ரமணராக உயர்ந்ததன் பின்னணி என்ன? மரண பயம் அவரை எப்படி மெய் உணர்தலுக்கு இட்டுச் சென்றது?
ஆன்மீகககிளிட்ஸ் சேனலில், திரைக்கதை எழுத்தாளரும் ஆன்மீகப் பேச்சாளருமான பூபதி ராஜா அவர்கள், தனது குரு சத்குரு டிஜி நாராயண சுவாமி அவர்களின் போதனைகளின் அடிப்படையில், பகவான் ரமண மகரிஷியின் அரிய வாழ்க்கைச் சம்பவங்கள் மற்றும் திருவண்ணாமலை அருணாச்சலத்துடன் அவருக்கு இருந்த ஆழமான தொடர்பு குறித்து விரிவாகப் பேசியுள்ளார்.
திருவண்ணாமலை அருணாச்சலம் ஈர்த்த கதை:
திருச்சூழியில் பிறந்த வெங்கட்ராமன், இளமைப் பருவத்தில் மதுரை மீனாட்சி அம்மன் கோவிலில் பாடங்கள் கேட்டு வளர்ந்தார். உண்மை மட்டுமே பேசும் குணம் கொண்ட அவருக்கு 'தங்கக் கையன்' என்ற பெயரும் உண்டு. பள்ளிப் பருவத்தில் விளையாட்டிலும் சிறந்து விளங்கிய அவர், யோக நித்திரை போன்ற அரிய நிலைகளில் இருந்தார் என்பது அவருக்குப் பின்னரே தெரியவந்தது. தகப்பனாரின் மறைவுக்குப் பிறகு சித்தப்பா வீட்டில் வசித்தபோது, ஒரு நாள் 'அருணாச்சலம்' என்ற வார்த்தையைக் கேட்டதும் அவரது உடல் சிலிர்த்து, இனம் புரியாத பரவசத்தை அடைந்தார். அந்த வார்த்தை அவரை ஆழமாக ஈர்த்தது.
மரண பயம் முதல் மெய் உணர்தல் வரை:
அருணாச்சலத்தைப் பற்றிய எண்ணம் மனதில் நிறைந்திருக்க, ஒரு நாள் திடீரென தனக்கு மரணம் சம்பவிக்கப் போவதாக ஒரு பயம் ஏற்பட்டது. கண்ணை மூடி, உடலை விட்டு உயிர் பிரிந்து செல்வதை உணர்ந்த அந்த அனுபவத்தில், 'நான் யார்?' என்ற கேள்வி எழுந்தது. உடல் அழிந்தாலும், ஆன்மா அழிவதில்லை என்பதை உணர்ந்து, 'நான் ஆத்மாதான்' என்ற மெய் உணர்தலை அடைந்தார். இந்த அனுபவத்திற்குப் பிறகு அவரது நிலை முற்றிலும் மாறியது. பள்ளியில் பாடங்களில் கவனம் செல்லவில்லை. அண்ணன் நாகசாமியின் ஒரு வார்த்தை ('இப்படி எல்லாம் இருக்கிறவனுக்கு இங்க என்ன வேலை?') அவரை அருணாச்சலத்திற்குப் புறப்படத் தூண்டியது.
அருணாச்சல நோக்கிய பயணம்:
வீட்டில் ஒரு கடிதம் எழுதி வைத்துவிட்டு, அண்ணன் கொடுத்த கல்லூரி கட்டணப் பணத்தில் சில ரூபாய்களை எடுத்துக்கொண்டு திருவண்ணாமலைக்கு ரயிலில் புறப்பட்டார். வழியில் திண்டிவனம், விழுப்புரம், திருச்சி எனப் பல இடங்களில் இயற்கையின் அருளால் அவருக்கு உணவும், வழிகாட்டுதலும் கிடைத்தது. செப்டம்பர் 1, 1886 அன்று திருவண்ணாமலை அடைந்த அவர், அருணாச்சல லிங்கத்தைக் கண்டதும் உள்ளே சென்று அதைத் தழுவினார். உடலிலிருந்த உஷ்ணம் தணிந்து, தன்னை அருணாச்சலத்திடம் முழுமையாக 'ஒப்புவித்தார்'.
திருவண்ணாமலையில் பகவான்:
அருணாச்சலத்தை அடைந்த பிறகு, பகவான் அங்கேயே நிலைத்துவிட்டார். நாவிதரைக் கொண்டு மொட்டை அடித்து, வேட்டியைக் கிழித்து கௌபீனம் தரித்தார். அப்போது திடீரென மழை கொட்டியது. "வெட்ட வெளிதனில் மொட்டை அடித்தனை நட்டமாய் ஆடினை அருணாச்சலா" என்ற பாடல் அங்கு புனையப்பட்டது. அடுத்த 50 ஆண்டுகள் திருவண்ணாமலையிலேயே வாழ்ந்து, உலகெங்கிலும் இருந்து தன்னை நாடி வந்தவர்களுக்கு அமைதி மற்றும் ஞானப் பாதையை அருளினார்.
பகவான் ரமண மகரிஷியின் வாழ்க்கை, அருணாச்சலத்தின் சக்தி, மற்றும் மெய் உணர்தலின் மகத்துவத்தை நமக்கு உணர்த்துகிறது. அவரது வாழ்க்கை வரலாறு, ஞானப் பாதையைப் புரிந்துகொள்ள இந்த விளக்கங்கள் உதவும்.
